|
کلارآباد دات کام 
|
همین که می گویی خدا هر آنچه تو می خواهی، همین که به زبان می آوری. هیچ پناهگاهی جز پناه تو نیست؛ هیچ نیرویی جز نیروی تو نیست؛ همینجا وارد وادی استسلام می شوی. بعد هم که خدا به ملائکه امر می کند که أعِینُوهُ، أدرِکُوهُ کمکش کنید.
گروه دین مشرق- یکی از بزرگترین ابواب، رو آوردن به خداوند است. از امام صادق(ع): «اذا قالَ العبدُ: ما شاءَ اللّهُ لاحَولَ ولا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه، قالَ اللّهُ: مَلائکَتی اِستَسلَمَ عَبدی أعِینُوهُ، أدرِکُوهُ، اُقضُوا حاجَتَهُ»؛(1) هرگاه بنده بگوید: ماشاء اللّه، لا حول و لا قوّة الاّ باللّه، خداوند مى فرماید: اى فرشتگان من! بنده ام تسلیم شد، کمکش کنید، او را دریابید، حاجتش را برآورید.
این زیبایی را می خواستم بگویم؛ اِستَسلَمَ یعنی همین که می گویی خدا هر آنچه تو می خواهی، همین که به زبان می آوری. هیچ پناهگاهی جز پناه تو نیست؛ هیچ نیرویی جز نیروی تو نیست؛ همینجا وارد وادی استسلام می شوی. بعد هم که خدا به ملائکه امر می کند که أعِینُوهُ، أدرِکُوهُکمکش کنید؛ یعنی رو آوری به خدا و از او درخواست کردن؛ می توانیم ما به شرط اینکه اعضا و جوارحمان را نگه داریم در همان مسیر الهی.  وقتی رو آورد بنده به سوی پروردگارش، به همین مقدار خدا دستش را می گیرد. یکی از اوقات خوب روی آوردن به خدا و از او خواستن امشب است. ایام شریفه ایست نیمه رجب. در روایت آمده است که حضرت آدم (علیه السلام) عرضه داشت به پروردگار: «یا رب أخبرنی بأحب الأیام إلیک و أحب الأوقات فأوحى الله تبارک و تعالى إلیه یا آدم أحب الأوقات إلی یوم النصف من رجب یا آدم تقرب إلی یوم النصف من رجب بقربان و ضیافة و صیام و دعاء و استغفار و قول لا إله إلا الله یا آدم إنی قضیت فیما قضیت و سطرت فیما سطرت أنی باعث من ولدک نبیا لا فظ و لا غلیظ و لا سخاب فی الأسواق حلیم رحیم کریم علیم عظیم البرکة أخصه و أمته بیوم النصف من رجب لا یسألونی فیه شیئا إلا أعطیتهم و لا یستغفرونی إلا غفرت لهم و لا یسترزقونی إلا رزقتهم و لا یستقیلونی إلا أقلتهم و لا یسترحمونی إلا رحمتهم یا آدم من أصبح یوم النصف من رجب صائما ذاکرا خاشعا حافظا لفرجه متصدقا من ماله لم یکن له جزاء عندی إلا الجنة یا آدم قل لولدک أن یحفظوا أنفسهم فی رجب فإن الخطیئة فیه عظیمة»؛(2) حضرت آدم(علیه السلام) ازخداوند پرسید که چه روزهایی و چه وقتهایی برای تو محبوب تر است.وحی آمد که محبوبترین اوقات روز نیمه رجب است که ای ادم در این روز با قربانی و ضیافت و روزه و دعاء و استغفار و گفتن لا اله الا الله به من نزدیک شو.ای ادم قضای من است که از فرزندانت تو پیامبری ...با برکتی مبعوث نمایم که او و امتش را با روز نیمه رجب مخصوص می کنم که هیچ چیزی از من نمی خواهند مگر آنکه به ایشان بدهم و مغفرت نمی خواهند مگر اینکه می بخشم ایشان را و رزقی نمی خواهند مگر اینکه عطایشان کنم و بخششی نمی خواهند مگر اینکه سبک گردانشان و رحمتی نمی خواهند مگر اینکه بر ایشان ترحم نمایم. ای ادم کسی که روز نیمه رجب در حال روزه و ذاکر و خاشع و حافظ دامنش صبح نماید و از مالش صدقه دهد ،هیچ جزایی نزد من مگر بهشت ندارد .ای آدم به فرزندان بگو که خود را در رجب حفظ نمایند که خطا در این ماه بزرگ است. جلوی این نفس اماره را در این ماه رجب بگیرید می خواستم به دوستان سفارش کنم که امشب از شب های بسیار شریف، فردا از روزها بسیار خوب. از این فرصت ها استفاده کنیم. اگر نتوانستیم خودمان را تا کنون به وادی استسلام برسانیم، لااقل از خدا بخواهیم که خدا به ما عنایت بکند که موفق شویم. بنا بر نقلی امشب شب وفات حضرت زینب(سلام الله علیها) است. بهترین وسیله را هم دارید. توسلی پیدا کنیم به بی بی حضرت زینب(سلام الله علیها). به نظر من اگر ما بخوایم ذکر مصیبت بکنیم راجع به حضرت زینب(سلام الله علیها) فکر نمی کنم مصیبت کمتر از امام حسین (علیه السلام) باشد. حضرت زینب(سلام الله علیها) صحنه هایی را دیده است که خود امام حسین(علیه السلام) به ظاهر آنها را ندیده است. کدامش را بگویم. یکی از دردناک ترین صحنه ها این است. نقل است که شب عاشورا حضرت زینب(سلام الله علیها) مشاهده کرد که امام حسین(ع) دارد این اشعار را می خواند: یا دَهرُ اُفّ لَکَ مِن خَلیلِ
حضرت امام زین العابدین(علیه السلام) می فرماید که گریه گلویم را گرفته بود و مراقب بودم که عمه صدایم را نشنود که دیدم ناگاه صدای ضجه حضرت زینب(سلام الله علیها) بلند شد و از خیمه بیرون زد و بی حال افتاد و غش کرد. امام حسین(علیه السلام) آمد و خواهر را تسلی داد. اینجا فقط شنید از امام حسین(علیه السلام) که مسأله مفارقت است؛ اما چه گذشت به این خواهر در روز عاشورا. یک وقت آمد مشاهده کرد وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِکَ... کَم لَکَ بِالاِشراقِ وَ الاَصیـلِ مِن طالب وَ صاحِب قَتیل وَ الدَّهرُ لا یَقنَــــعُ بِالبَـــدیلِ و کُلُّ حَیٍّ سالِکٍ سَبیل ما اَقربَ الوَعدُ اِلَی الرَّحیــلِ وَ اِنَّما الاَمرُ اِلَی الجَلیـــــــلِ(3) ای دنیا! اف بر دوستی تو که بسیار از دوستان و خواستارانت را سپیده دمان و شامگاهان به کشتن می‌دهی و هرگز به بدیل آنان قناعت نمی‌ورزی. همانا کارها به خدای بزرگ واگذارده و هر زنده‌ای رهروی ناگزیر این راه است.
پی نوشت ها: 1- بحار الأنوار : 93 / 190/ 25 منتخب میزان الحکمة : 282 2- إقبال الأعمال (ط - القدیمة) ج2 657 3- اعیان الشیعه، ج 1، ص 601/ بحارالانوار ج45 ص2 [ یکشنبه 94/2/13 ] [ 11:21 عصر ] [ م.ص ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  ) ) 
امکانات وب  بازدید امروز: 306 بازدید دیروز: 814 کل بازدیدها: 4405012 |
