حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد در جمع عزاداران حسینی(ع) که در مجتمع آموزش عالی امام خمینی‌(ره) قم برگزار شد، با ذکر این مطلب که خیرات و سلام شیعیان به ائمه اطهار(ع)، بی پاسخ نمی‌ماند، اظهارداشت: حضرات معصومین(ع) عامل ترین افراد در عالم هستی به آیات قرآن هستند.
حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد، خاطرنشان کرد: بسیاری از افراد خود را عاشق و فدایی امام زمان(عج) می‌دانند ولی حاضر نیستند بخشی از مال خود را که سهم امام است، اهدا کنند؛ باید کاری کنیم که خود حضرت به دیدار ما بیایند که از این نمونه‌ها در تاریخ بسیار است.
وی به داستان شطیطه بانوی نیشابوری که یک دینار و یک تکه کرباس را به عنوان سهم امام خدمت امام موسی بن جعفر(ع) فرستاد اشاره کرد و گفت: اهالی نیشابور جعفر بن محمد بن ابراهیم را با اموال بسیاری به عنوان هدیه خدمت امام موسی کاظم‌(ع) فرستادند، امام نیز همه مال را پس فرستادند و تنها این دینار و پارچه را قبول کردند؛ حضرت سپس چهل درهم به همراه پارچه‌های کفن خویش را که پنبه آن از مزرعه حضرت زهرا(س) چیده و توسط حلیمه خاتون خواهر گرامی شان بافته شده بود را به وی دادند.
سخنران این مراسم افزود: حضرت پس از مرگ آن زن، به نیشابور آمدند و بر جنازه آن زن نماز گزاردند و از تربت خالص امام حسین(ع) بر روی کفن قرار دادند و فرمودند که من چیزی جز خوبی از این زن ندیدم.
* اصل روایت
الشَّیْخُ عِمَادُ الدِّینِ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ الطُّوسِیُّ فِی ثَاقِبِ الْمَنَاقِبِ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ أَبِی عَلِیِّ بْنِ رَاشِدٍ فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ فِی اجْتِمَاعِ الشِّیعَةِ بِنَیْسَابُورَ وَ بَعْثِهِمْ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ إِلَى الْمَدِینَةِ مَعَ أَمْوَالٍ کَثِیرَةٍ وَ فِیهَا هَدِیَّةٌ لِامْرَأَةٍ یُقَالُ لَهَا شَطِیطَةُ وَ رَدِّ الْکَاظِمِ‌(ع) الْأَمْوَالَ إِلَّا مَا بَعَثَتْهُ شَطِیطَةُ وَ إِخْبَارِهِ الرَّسُولَ بِمَوْتِ شَطِیطَةَ بَعْدَ تِسْعَ عَشْرَةَ لَیْلَةً مِنْ یَوْمِ وُرُودِهِ وَ أَنَّهُ ع یَحْضُرُ جِنَازَتَهَا إِلَى أَنْ قَالَ فَمَاتَتْ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَیْهَا فَتَزَاحَمَتِ الشِّیعَةُ عَلَى الصَّلَاةِ عَلَیْهَا فَرَأَیْتُ أَبَا الْحَسَنِ‌(ع) عَلَى نَجِیبٍ فَنَزَلَ عَنْهُ وَ هُوَ آخِذٌ بِخِطَامِهِ وَ وَقَفَ یُصَلِّی عَلَیْهَا مَعَ الْقَوْمِ وَ حَضَرَ نُزُولَهَا إِلَى قَبْرِهَا وَ شَهِدَهَا وَ طَرَحَ فِی قَبْرِهَا مِنْ تُرَابِ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ‌(ع)
* ترجمه:
مردم نیشابور جعفر بن محمد بن ابراهیم را با اموال بسیاری به سوی مدینه فرستادند که در میان آن هدایا، هدیه بانویی به نام شطیطه بود، امام کاظم (ع) همه اموال را رد کردند و فقط مالی که شطیطه فرستاده بود پذیرفتند و به فرستاده مردم نیشابور گفتند؛ که شطیطه 19 روز دیگر بعد از ورود تو به نیشابور زنده خواهد بود و حضرت فرمودند که در تشییع جنازه او حاضر خواهد شد. بعد از مرگ شطیطه مردم شیعه برای نماز خواندن او سبقت می‌گرفتند، راوی می‌گوید؛ در این حال امام موسی کاظم‌(ع) را دیدم که بر شتری سوار بود سپس پیاده شدند و همراه آن قوم نماز را خواندند و هنگام وارد کردن او به قبرش حضور داشتند و در قبر وی مقداری از تربت امام حسین‌(ع) قرار دادند.
(مستدرک‏الوسائل ج : 2 ص : 216)
 وی با اشاره به آزادی کنیز حضرت امام حسن(ع) به وسیله اهدای یک شاخه گل به حضرت، عنوان کرد: حضرت در این ماجرا و جنبه‌های فراوان زندگی پربار خویش بر این نکته اصرار می‌ورزیدند که هم و غم اهل بیت(ع) به دوست داران و شیعیانشان بسیار بیشتر از آنها به ایشان است.
سخنران محفل عزای امام حسین(ع) تصریح کرد: شرط قبولی اعمال و احسان ما در راه خدا و ائمه(ع)، اخلاص و نیت پاک است زیرا در طول تاریخ انسان‌های بسیاری بوده اند که با شعار نیکی در راه خدا به شهرت رسیدند ولی بهره ای از ایمان گفتاری خود نبردند. وقتی در عزاداری‌ها، رقابت هیاتی شکل گرفت، از اخلاص در عمل دور می‌شویم و باید در این شیوه رفتاری خود تجدید نظر کنیم.
حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد، با ذکر روایتی از امام حسین(ع) در خصوص ویژگی‌های دوستدارانشان اظهارداشت: حضرت در روایتی فرمودند که دو عده ادعای دوستی ما را مطرح می‌کنند؛ عده ای که ما را برای خود و دنیا می‌خواهند و عده دیگری که دنیا را برای ما، و این دو گروه تفاوت‌های بسیاری باهم دارند.
وی گفت: ملاک اصلی حب اهل بیت(ع)، اخلاص است که اگر کسی داشت می‌تواند بر این ادعا، ببالد واگر در رفتار و کردار کسی متجلی نبود، باید بداند که هیچ کدام از اعمال، سود معنوی برای وی نخواهد داشت.
سخنران این محفل عزا، یکی از آسیب‌های اصلی مجالس عزاداری امام حسین(ع) را، رقابت‌های مادی و خودپسندانه خواند و تصریح کرد: وقتی در عزاداری‌ها، رقابت هیاتی شکل گرفت، از اخلاص در عمل دور می‌شویم و باید در این شیوه رفتاری خود تجدید نظر کنیم.
وی افزود: خداوند به واسطه اینکه امام حسین(ع) تا عصر عاشورا از همه وجود خود برای خدا گذشت، بالاترین مقامات را به حضرت داده است، تا آنجا ذکر کرده اند که خداوند بهشت را از نور حضرت خلق کرده است.