لبهایش را باز کرد و گفت: خداحافظ برادرم و دیگر چیزی نگفت...

ما تعجّب کردیم چرا که ما فرماندة اسب سوار نداشتیم. من متوجّه شدم که یک دست غیبی ما را یاری کرده است. در این هنگام یک صدای آشنا مرا تکان داد. برگشتم برادری را دیدم که با پیکر پر خون به طرف من می آمد. جلو رفتم، دیدم همان جوانی است که دیشب در کنار من با دشمن اسلام می جنگید وقتی که خودم را به او رساندم دیدم بدنش پاره پاره شده است. گفت: برادرم غم مخور که صاحب ما آمد. ادامه مطلب...