NTENT="IR" />
کلارآباد دات کام |
روایت شده که امیرالمؤمنین(ع) هرگاه مىخواست افطار کند، مىگفت: «بِسْمِ اللّهِ اَللّهُمَّ لَکَ صُمْنا وَعَلى رِزْقِکَ اَفْطَرْنا فَتَقَبَّلْ مِنّا اِنَّکَ اَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ»؛ خدایا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار کنیم، پس از ما بپذیر که به راستى تو شنوا و دانایى.
حجتالاسلام سید حسن هاشمی جزی، مدیرگروه اخلاق مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی به مناسبت فرا رسیدن ماه رمضان، ماه مهمانی خدا و ماه بهار قرآن یادداشتی نوشته که در پی میآید:
چرایی نامگذاری این ماه به نام رمضان
ماه رمضان نهمین ماه از ماههای قمری و بهترین ماه سال است، واژه رمضان از ریشه «رمض» و به معنی شدت تابش خورشید بر سنگریزهاست، میگویند چون به هنگام نامگذاری ماههای عربی، این ماه در فصل گرم تابستان قرار داشت، ماه «رمضان» نامیده شد، ولی از سوی دیگر، «رمضان» از اسماء الهی است، این ماه، ماه نزول قرآن و ماه خداوند است و شبهای قدر در آن قرار دارد، در این ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته میشود و عبادت در یکی از شبهای آن شب قدر بهتر از عبادت هزار ماه است
رسول الله (ص) فرمود: خدای عزوجل میفرماید: «هر عمل فرزند آدم برای اوست، غیر از روزه که آن برای من است و من پاداش آنرا میدهم و روزه سپری است ( در مقابل دورخ یا گناهان ) و چون روز روزه، یکی از شما باشد، باید ناسزا نگویید و فریاد نکشید و با کسی در گیر نشوید، اگر کسی او را دشنام داد و یا با او جنگ کرد باید بگوید: من روزه دارم و سوگند به ذاتی که جان مصطفی در ید اوست، همانا بوی دهن روزهدار در نزد خداوند (ج) از بوی مشک نیکوتر است و برای روزهدار دو شادی است که بدان شاد میشود، یکی که چون افطار کند، شاد میشود و دیگری که چون پروردگارش را ملاقات کند به روزهاش شاد میشود. ادامه مطلب... [ دوشنبه 91/5/2 ] [ 11:48 صبح ] [ م.ص ]
[ نظر ]
|
|