کیهان نوشت:سردبیر سابق نشریات زنجیره ای شرق و اعتماد معتقد است اصلاح طلبان همواره متناقض سخن گفته و عمل کرده اند و اکنون این تناقض به تشویش و آشفتگی انجامیده است.
محمد قوچانی در تحلیلی تحت عنوان اصلاحات و انتخابات نوشت: از نگاه یک ناظر سیاسی مستقل، موقعیت اصلاح طلبان در انتخابات مجلس نهم موقعیتی پارادوکسیکال است؛ اصلاح طلبی جریانی است که حداقل از انتخابات مجلس پنجم بدین سو، انتخابات را مهمترین راهکار و راهبرد سیاسی برای تغییر مدیریت اجرایی و توسعه کشور اعلام کرده است... اما نوع سیاست ورزی آنها سبب شد در پایان دوره مجلس ششم سران آن از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت شوند. آنگاه تحصن مجلس ششم شکل گرفت. تحصنی که به علت وجودی خود (دفاع نماینده از خودش) پژواکی در بدنه اصلاح طلبان نیافت و تنها با عکس یادگاری نمایندگان مستعفی تمام شد.
وی می افزاید: همین گروه اما انتخابات مجلس هفتم را عملا تحریم کردند در حالی که این بار گروه هایی مانند مجمع روحانیون مبارز و حزب کارگزاران سازندگی تحت عنوان لیستی با نام «ائتلاف برای ایران» نامزد معرفی کردند و افرادی مانند مجید انصاری، جمیله کدیور و علی هاشمی و مهدی کروبی نامزد پارلمان شدند. احزابی مثل جبهه مشارکت تحریم کردند اما هرگز تحریم انتخابات مجلس هفتم نتوانست به اقدامی هماهنگ و مورد اجماع جناح اصلاح طلب تبدیل شود. جالب اینجاست که همین احزاب تحریم کننده یک سال بعد در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384 شرکت کردند و مصطفی معین را نامزد کردند بدون آنکه روشن شود اگر راهبرد انتخابات در مجلس هفتم به بن بست رسیده است چرا در انتخابات ریاست جمهوری نهم این بن بست منتفی به نظر رسیده است؟ و جالب اینجاست که افرادی که شرکت در انتخابات ریاست جمهوری نهم را فضیلت می دانستند همان زمان به شرکت کنندگان در انتخابات مجلس هفتم طعنه می زدند. همین دستگاه تحلیل دوگانه سبب شد در انتخابات مجلس هشتم چهره هایی مانند محمدرضا عارف تا مرحله نامزدی در انتخابات پیش برود و فهرستی تحت عنوان «یاران خاتمی» تدارک دیده شود. ادامه مطلب...