نیم  ساعت پیش از میدان فردوسی به سمت دانشگاه تهران در حرکت بودم  تصاویری را به چشم دیدم که باورش برای خودم سخت بود گویی مردم به سبز ایمان آورده اند و  حاضرند برای ان جان نثار کنند .

پیر مردی را دیدم که از ساعت 9 صبح با ویلچر کهنه اش  راه افتاده بود و حوالی ساعت12  به  پارک دانشجو رسیده بود تا جا بگیرد او می دانست که امروز به قدری شلوغ می شود که جایی برای  او نخواهد بود  پرچم سبزی را به صندلی چرخ دارش زده بود و عکس میر حسین را به ان آویخته بود او که از حافظه ضعیف خود رنج می برد مدام می پرسید اینجا کجاست ........این کیه ..کیه ......................کیه

 کودکی را دیدم که در این هوای سرد شال سبز به دور گردنش انداخته بود و بستنی سبز لیس می زد  دختر و پسری را دیدم که در گوشه خیابان  کارگر کمین کرده بودند و یک چیز سبز رد و بدل می کردند نمی دانم چی بود ولی هر چی بود حتما مناسبتی داشه  امروز در ابمیوه فروشی ها  همه اب طالبی  طلب می کردند  .

هوای سرد و بارانی امروز مانعی نیست برای خروش سبز مردم . شعار امروز ما این است

هوا دلپذیر شد گل از خاک بر دمیید ....

اخرین اخبار از میر حسین و کروبی هم این است که  انان را اسیر کرده اند و به زحمت انداخته و عذابشان می دهند پشت شیشه اتاق میر حسین  یک دفتر و خودکار گذاشته اند ولی دست میر حسین به ان نمی رسد  دلش می خواهد بیانیه بنویسد ولی هرچه زور می زند دستش نمی رسد . زهرا رهنورد هم لوازم ارایشش را ضبظ کرده اند و او نمی تواند خودش را جوان بکند عینک های فاطمه کروبی را هم از او گرفته اند و او قادر به دیدن جایی نیست .  کروبی هم مدام تقاضای سیب می کند( اخه سیب دوست داره بیچاره . )

خلاصه که امروز تهران  به قدری سبز می شود که به زردی بزند ...