در تازه ترین نمونه از این سیاه بازی های نخ نما، سایت کلمه که از لندن و پاریس به روز می شود، با اشاره به تهدیدهای غرب در زمینه حمله نظامی و تحریم اقتصادی نوشت: «حلقه محاصره تنگ تر شده است. راه برون رفت از بحران های کنونی چیست؟ اکنون برای جلوگیری از حمله نظامی، به دلیل مدیریت غلط و دیپلماسی بی کفایت، تنها راهی که باقی مانده تعلیق کلیه فعالیت های هسته ای و اجازه به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی برای بازرسی کامل از تمام تأسیسات هسته ای ایران است. نظام آگاه است که وضعیت وخیمی که در صورت وقوع جنگ بر مجموعه مملکت تحمیل می شود، باید کوتاه آمد. اما این تصمیم به شدت خطرناک است. نظام در این صورت، حتی پاسخی برای هواداران سرسختش هم نخواهد داشت. در نتیجه نظام در بن بستی قرارگرفته که تنها راه برون رفت از آن، بازگشت به مخالفان است. به جای تمام ادعاها، مقامات می توانند در یک سخنرانی، عذرخواهی کرده و با تعلیق فعالیت های هسته ای و اجازه برای بازرسی به منظور اعتمادسازی، برای جنگ طلبان بیگانه نیز دست آویزها از میان برداشته و خطر حمله رفع شود، آن وقت است که در آزادی زندانیان، رفع حصر سران جنبش سبز و اصلاح اساسی ساختار تحقق می یابد».(!!)

به قول معروف «خود گویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی». حضرات پادوهای سیاسی مقیم لندن و پاریس و واشنگتن که بعضاً حتی تا مرز «شرافتمندانه» خواندن دریافت پول از غرب پیش رفته اند، فراموش کرده اند که جمهوری اسلامی اگر قرار بود ملاحظه تهدیدهای غرب را بکند، بساط فتنه سبز- آشوب نیابتی برای سازمان سیا و موساد و ام آی6- را به برکت حضور مقتدرانه ملت جارو نمی کرد و اجازه می داد مهره های سازمان سیا کودتای مخملی را به پایان برسانند. البته مردم ما بی اطلاع نیستند که اولاً اصل جنگ روانی دشمنان، با مشورت و گرا دادن همین حضرات مفلس انجام می شود و ثانیاً این ورشکستگان به تقصیر، بخش دوم و تکمله همان جنگ روانی هستند و نه دلسوز ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران. منتها فتنه گران هنوز نفهمیده اند که ایران به اوباش سیاسی باج نمی دهد و اگر بر فرض محال قرار بود باجی بدهد، به آمریکا و غرب باج می داد که امروز از دست اقتدار فزاینده ایران در منطقه و غرب و بی اعتنایی آن نسبت به اشتلم غرب می نالند.

با این حال باید پرسید چگونه است که گردانندگان فتنه سبز با این صراحت، خود را بدیل تهدید نظامی و تحریم اقتصادی دشمن می خوانند؟ همچنین جا دارد بپرسیم چرا شیوه قسم حضرت عباس را در مقابل دم خروسی که پیداست، پیشه کرده اند؟ نمی شود که هم غرب را ترغیب به ارعاب و تهدید و فشار علیه ملت ایران کرد و هم ادای دایه های دلسوز را درآورد!