به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، خبر بسته شدن پرونده ی ابعاد احتمالی نظامی فعالیت های هسته ای ایران موسوم به پی ام دی و قطعنامه ی شورای حکام در این زمینه موجی از شادی را در بین مردم منتشر کرد. البته باید انتشار انگیخته شدن این موج شادی را مرهون برخی رسانه های داخلی و مقامات دولتی دانست که اجازه ندادند مردم از تمامی جزئیات قطعنامه شورای حکام و مخصوا گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی هسته ای آگاه شوند! آنان به خوبی می دانستند تحلیل گزارش آقای آمانو تا حدود چشمگیری از شادی مردم خواهد کاست و آنها را به فکر فرو خواهد برد!

یوکیا آمانو در گزارش خود اذعان و تایید کرد که ایران از پیش از سال 2003 تا سال 2009 فعالیت هایی به منظور ساخت تسلیحات انفجاری اتمی داشته است! وی در بخش ابتدایی سخنان خود می گوید:

”آقای رئیس! درخواست کردم که جلسه شورای حکام تشکیل گردد تا گزارش من تحت عنوان برآورد نهایی در مورد گذشته و حال موضوعات باقیمانده در مورد برنامه هسته ای ایران بررسی گردد. همانطور که به خاطر می آورید من 12 حوزه مورد نگرانی در مورد ابعاد نظامی برنامه هسته ای ایران را در پیوست گزارش خود به شورا در نوامبر 2011 ارائه کردم. بیان کردم که اطلاعات در دسترس آژانس نشان می دهد که ایران فعالیتهایی در ارتباط با ساخت وسیله انفجاری هسته ای انجام داده بود. آژانس آن اطلاعات را در مجموع موثق ارزیابی کرده بود. در واکنش به گزارش من، شورا قطعنامه ای تصویب کرد که ایران و آژانس را ترغیب می کرد تا گفتگوهای خود را شدت بخشند تا موضوعات باقیمانده روشن شوند. در پی مذاکرات طولانی با ایران، سرانجام بر سر یک نقشه راه برای روشن ساختن این موضوعات توافق کردیم."

همانطور که در متن مشخص شده، با اعلام رسمی اینکه ایران در یک بازه ی زمانی [ادعایی از نظر آژانس] مشغول به فعالیت های مرتبط با ساخت سلاح هسته ای بوده است، رسما ایران را دروغگو اعلام می کند! زیرا ایران بارها اعلام کرده است که به دنبال سلاح هسته ای نبوده و نخواهد بود.

اما مقامات داخلی بدون توجه به گزارش و بیانیه ی مذکور، صرفا به موضوع بسته شدن پرونده ی پی ام دی پرداخته و سوای از تحلیل چرایی مختومه شدن آن، قطعنامه ی شورای حکام را (مانند قبل) یک پیروزی بزرگ عنوان کرده و به ابراز شادمانی پرداختند.

آمانو در بخش دیگری از بیانیه ی خود می افزاید: ”برآورد نهایی من پاسخ های روشنی به دو سوال بسیار مهم می دهد: آیا ایران مشغول فعالیت های مرتبط با ساخت وسیله انفجاری هسته ای بوده است؟ اگر اینطور بوده آیا هنوز مشغول به این فعالیت ها است؟اجزاء اصلی گزارش من به شرح ذیل است: آژانس برآورد می کند که بخشی از فعالیتهای مربوط به ساخت وسیله انفجاری هسته ای به صورت اقداماتی هماهنگ پیش از پایان سال 2003 در ایران انجام شده بود و برخی فعالیت ها نیز پس از 2003 انجام گرفته است. آژانس همچنین برآورد می کند که این اقدامات فراتر از مطالعات علمی و امکان سنجی و تهیه قابلیتها و توانمندیهای مشخص فنی مربوطه پیش نرفته است. آژانس نشانه موثقی از فعالیتهای مربوط به ساخت وسیله انفجاری هسته ای در ایران پس از سال 2009 نیافته است."

در ابن گزارش، به دو موضوع بسیار مهم اشاره می شود که توجه به آنها راهگشای تحلیل صحیح برداشت و منظور غرب از اقدام به مختومه نمودن پرونده ایران در رابطه با پی ام دی است. ابتدا آمانو به دو موضوع اشاره می کند:

” نخست، ایران باید گامهای مقدماتی لازم برای آغاز انجام تعهدات خود در برجام را انجام دهد. روز اجرای برجام زمانی خواهد بود که آژانس تائید نماید ایران اقدامات مشخص شده در توافق را اجرا نموده است. زمانی که آژانس تائید نماید که گامهای مقدماتی برداشته شده است شورا را آگاه خواهم کرد. دوم، چگونگی تامین مالی فعالیتهای اضافی مربوط به برجام آژانس در ایران اجرای پروتکل الحاقی و تائید و نظارت بر تعهدات هسته ای ایران ذیل برجام شامل فعالیتهایی می شود که تامین مالی قابل تخمینی نیاز دارند. مطابق روشهای مسبوق تامین مالی، تخمین هزینه های اضافی سال 2017 را در پیش نویس بودجه ژانویه سال 2016 درج خواهم کرد. در سالهای اخیر این تخمین های اولیه شامل هیچ افزایشی به جز تعدیل قیمت در سال دوم دوساله نشده است. اما در این مورد لازم خواهد شد که تامین مالی اضافی را برای عمل به مسئولیتهایمان ذیل برجام درخواست کنم."

بنابراین آژانس، به مستمسکی بهتر از پی ام دی دست یازیده و اینگونه است که نقد برجام را به نسیه ی پی ام دی نمی دهد! با وجود برجام، دیگر نیازی به هیچ دستاویز سیاسی دیگری نیست! زیرا تعداد 150 نفر از بازرسان آژانس برای مدتی طولانی در ایران خواهند مانند و به بازرسی هایی خواهند پرداخت که در رابطه با هیچ کشور دیگری انجام نشدخ اند. مورد دوم نیز که توجه به مسائل مالی است به خوبی گویای سود و منفعت آژانس از این موضوع است.

بدین ترتیب برجام (با محدود کردن و یا اتمام برنامه هسته ای ایران به مدتی طولانی) جای خالی فشاری که پی ام دی در دنیای سیاست و اقتصاد بین الملل بر گرده ی ایران تحمیل می کرد را جبران می کند. در غیر این صورت، و در صورت عدم وجود برجام قطعا پی ام دی بسته نمیشد. اما یک مقام ارشد دولتی ایالات متحده در گزارشی هشدار داد: ”بسته شدن پرونده ی هسته ای ایران به معنای این نیست که این برنامه کاملا صلح آمیز است!" این جمله خود شاهد دیگری برای این مسئله است که غرب کماکان ایران را دروغگو و به دنبال فعالیت های هسته می داند.

رویترز در این باره می نویسد: ”این گزارش فقط تحت توافق است که معنا دارد... برداشت واضح دیگری که از این گزارش استنباط می شود این است که اقدامات مرتبط با فعالیت های هسته ای در ایران در گذشته انجام پذیرفته و این امر توافق را با خطر سقوط مواجهه میسازد!" وال استریت ژورنال نیز در این رابطه مدعی شد: ”دولت امریکا و آژانس معتقدند که توافق هسته ای ایران و 5+1 موشکافی و بررسی بسیار فراتری را از اقدامات ایران در اختیار آژانس و دیگران قرار می دهد."