شهید علی رضا عربیان ، نوزده ساله بود که در دشت شلمچه ، خون سرخش بر زمین ریخت و بال در بال فرشته گان گشود. او نه سرداری پر آوازه بود ، نه شخصیتی علمی ، یا سیاسی و فرهنگی. او تنها یک پاسدار جوان از لشکر 8 نجف اشرف بود که تمام اندوخته اش را از زندگی ، درون وصیت نامه ای 17-18 خطی خلاصه کرد و برای مردم سرزمینش به جا گذاشت. دشمنان این دین و این سرزمین تنها زمانی به درکی صحیح از رمز و راز بقای انقلاب اسلامی خواهند رسید که به دریافتی درست از این وصیت نامه و هزاران وصیت به مانند آن دست یابند:

ربنا لا تَکِلْنا إلَی‌ أنْفُسِنا طَرْفَةَ عَیْنٍ أبَدًا فی‌ الدُّنْیا وَ الاخِرَةِ
خدایا ما را تا ابد به اندازه یک چشم به هم زدن به خود وامگذار ادامه مطلب...