این نشست با حضور شماری از عناصر ضدانقلاب بهایی یا مستخدمان سازمان صهیونیستی-انگلیسی بهائیت در تورنتو کانادا برگزار شد و در آن از جمله رامین جهانبگلو، عبدالکریم لاهیجی، نگار متحده، دایان علایی، منصور فرهنگ، مهرانگیز کار، همایون کاتوزیان، فرزانه میلانی، محمود صدری، کامران اقبال، لیلی پورزند، آرش نراقی،علیرضا نامورحقیقی، شهرام خلدی و... حضور داشتند. گفته می شود محمد توکلی ترقی، مینا یزدانی و تاد لوسون در برپایی این کنفرانس سه روزه نقش داشته اند. مرکز بهائیان در فلسطین اشغالی واقع است و این فرقه مشخصا از سوی رژیم صهیونیستی و انگلیس و آمریکا حمایت می شوند ضمن اینکه ارتباط وثیقی با لژهای ماسونی جهان دارند.
سخنرانانی نظیر جهانبگلو در این نشست مدعی بخشایش و آشتی ملی و صلح و آشتی شدند و جهانبگلو تصریح کرد جنبش سبز نیازمند یک رهبری اخلاقی است. من معتقدم جنبش سبز این سرمایه اخلاقی را ایجاد کرده است.
وی در حالی ملت ایران را فاجعه زده و درگیر انواع زخم های تاریخی خواند و از بخشش سخن گفت که سازمان اختاپوسی بهائیت پایه گذار انواع خشونت ها و سرکوب ها و جنایت ها و چپاول ها به ویژه در دوره 25 ساله حاکمیت پهلوی دوم بوده است. بسیاری از سران ارشد ساواک و ارتش رژیم پهلوی، بهایی یا مطیع سران این فرقه استعمار ساخته و انحرافی بودند و متهمان اول جنایات پهلوی هستند. برخی دیگر از عناصر بهایی با به دست گرفتن ارکان سیاست و اقتصاد و فرهنگ کشور در روزگار طاغوت، به شکل سازمان یافته و انبوه و مهندسی شده، به غارتگری و ویرانگری تمام بنیان های اقتصادی و فرهنگی کشور پرداختند و خود مقدمه سرکوب و اختناق در روزگار پهلوی بودند.
یادآور می شود در جریان حرمت شکنی وقیحانه فتنه گران در روز عاشورای سال 88، شماری از عناصر بهایی دستگیر شدند. برخی از نویسندگان جریان فتنه سبز در خارج (نظیر عبدالله کلانتری) همان ایام رسما از عبیدالله بن زیاد و یزید (لعنه الله علیهما) در مقابل امام حسین ستایش کردند، در حالی که موسوی نیز حرمت شکنان را مردمان خداجو می خواند! این فرقه استعمار در ظاهر طرفدار جدایی دین از سیاست است و خود را غیرسیاسی معرفی می کند اما در عمل جزو سیاست زده ترین و افراطی ترین گروهک هاست.