NTENT="IR" />
کلارآباد دات کام |
ورود ناطق نوری و هاشمی وزن ریاست لاریجانی را بیشتر می کند و قابل پیش بینی است که خروجی رایزنی هاشمی، ناطق و رئیس دولت اصلاحات هم، کنار رفتن عارف خواهد بود.
گرچه وزن سیاسی محمدرضا عارف که انتظار می رود با سرلیستی امید و کسب بالاترین رای در تهران بالاتر برود ولی ظاهرا سایه برخی بزرگان اعتدال و اصلاح طلب بر سر وی قرار نیست کنار برود. دور از ذهن نیست که نوع رفتار برخی شخصیت ها به عارف نگاه بالا به پایین است و خود عارف نیز نتوانسته در یک بزنگاه مهم سیاسی تاکنون برای همیشه خطوطی را مشخص کند که هیچ کس در سپهر سیاسی ایران به جای او تصمیم نگیرد. عارف سال 92 با یک نامه رئیس دولت اصلاحات مجبور به کناره گیری به نفع حسن روحانی شد و هر چند که وی در بیانیه کنار رفتنش هیچ اشاره مستقیمی به حسن روحانی نکرد. با این وجود بعدها مشخص شد که عارف در اصل با تصمیم و ائتلاف هاشمی، ناطق و رئیس دولت اصلاحات کنار رفته و این مجموعه بالادستی اول بین خود به نتیجه رسیده و سپس حکم به کنار رفتن عارف را صادر کرده است. با این وجود به نظر می رسد که یکبار دیگر این مجموع بالادستی در حال شکل گیری است و این بار نیز شاید حکم به کنار کشیدن عارف به نفع لاریجانی را صادر کند. چندی قبل بود که روزنامه آرمان که نظرات خانواده هاشمی را منعکس می کند، پیشنهاد داد که هاشمی رفسنجانی به عنوان یک بزرگتر برای تعیین ریاست آینده مجلس ورود و پادرمیانی بکند. روزنامه آرمان بیش از هر رسانه اصلاح طلب دیگری، این خط را دنبال می کند که باید تعیین رئیس آینده مجلس قبل از صحنه علنی در جلسات خصوصی و غیر رسمی و همچنین با حضور و پادرمیانی بزرگان اصلاحات و اعتدال به نتیجه برسد. این در حالی است که روزنامه آرمان گزارشی از ورود ناطق نوری برای پادرمیانی و تعیین تکلیف ریاست آینده مجلس دهم نوشته است. در این گزارش آمده است:" لازم است تا معمای کرسی ریاست از سوی یک شخصیت با تجربه که مورد پذیرش دو طرف و حامیانشان است حل شود که در این زمان نگاهها به سمت شیخ نور میرود. حجتالاسلام والمسلمین علی اکبر ناطق نوری که خود زمانی ریاست مجلس را بر عهده داشت مشی اعتدالی و فراجناحی دارد. شاید از جمله افرادی باشد که از عملکرد اصلاحطلبان در خرداد 92 خشنود شد و اکنون هم بهترین گزینه برای مذاکره با عارف و لاریجانی در راستای انتخاب رئیس مجلس دهم است. در دی ماه 94 پس از اینکه مخالفان اعتدال با ایجاد شایعاتی مبنی بر حمایت ناطق نوری از یک لیست درصدد جنجالسازی بودند با اطلاعیهای از سوی دفتر او مواجه شدند که در آن تاکید شده بود: « ایشان ضمن تاکید بر حضور همه گروهها در انتخابات با هیچ جریان سیاسی همکاری ندارد و از هیچ گروه سیاسی خاص حمایت نکرده و همکاری ندارند.» همین بیطرفی او سبب شده تا بسیاری از دلسوزان تاکید کنند او محور مذاکرات قرار گیرد و تکلیف کرسی ریاست را مشخص کند. دیروز یک عضو شورای عالی سیاستگذاری هم گفت: در جلسات هر هفته رئیس دولت اصلاحات با فعالان اصلاحطلب رئیس دولت اصلاحات از آقای نجفی خواستهاند که برای تعامل بیشتر حامیان دولت با اصلاحطلبان درباره ریاست مجلس با دولت رایزنیهای لازم را انجام دهند. علی صوفی افزود: همچنین رایزنی با آیتا... هاشمیرفسنجانی انجام میشود که در نتیجه این رایزنیها اعلام شده است. وی از دیدار ناطق نوری با رئیس دولت اصلاحات برای حمایت از لاریجانی خبر داد." اما ورود ناطق نوری و هاشمی وزن ریاست لاریجانی را بیشتر می کند و قابل پیش بینی است که خروجی رایزنی هاشمی، ناطق و رئیس دولت اصلاحات هم، کنار رفتن عارف خواهد بود. اما در این میان رفتار عارف در برابر این مسئله برای ادامه حیات سیاسی هم خودش و هم جریان اصلاحات بسیار مهم و سرنوشت ساز خواهد بود. اگر این روند سیاسی- ورود ناطق برای پادرمیانی ریاست آینده مجلس- در آینده شکل بگیرد عارف در یک مخمصه عجیب گرفتار می شود، اولین تبعات این موضوع برای او این است که عارف همچنان به عنوان یک فرد درجه دو و ابزار در دست دیگران در سپهر سیاسی ایران مطرح می شود که برای آینده وی خوشایند نیست. زیرا ریاست عارف بر مجلس می تواند خیز وی برای کسب کرسی بزرگتر قدرت همانند ریاست جمهوری نیز باشد. ضمن اینکه کنار رفتن عارف برای بخش هایی از بدنه اصلاحات که این روزها سودای ریاست اصلاح طلبان را بر مجلس در سر دارند، بسیار سخت است. این موضوع می تواند شکاف هایی در میان نخبگان و چهره های اصلی این جریان ایجاد کند. اما حتی اگر رئیس دولت اصلاحات و عارف حاضر به کنار رفتن به نفع لاریجانی نشوند این مخالفت می تواند ائتلافی همانند روحانی، هاشمی و ناطق را در مقابل خود شکل بدهد. این موضوع احتمال جدایی اعتدالیون را از اصلاحات بیشتر تسریع خواهد کرد. خبر ورود ناطق نوری یا هاشمی و یا حتی روحانی و همچنین همراهی رئیس دولت اصلاحات برای تعیین ریاست مجلس از اساس راست باشد یا گمانه، اتفاق بیافتد یا نیافتد، روندهای سیاسی نشان می دهد که ائتلاف شکل گرفته از سال 92 روز به روز شکنده تر می شود و تقسیم سهمیه های قدرت پیچیده تر و سهم خواهی ها افزونتر و صد البته شکاف نیز بیشتر می شود. [ سه شنبه 95/2/28 ] [ 11:26 عصر ] [ م.ص ]
[ نظر ]
|
|