بار دیگر بهارى دیگر بى‌حضور تو از راه مى‏رسد، و آن‏چه که زیبا نیست زندگى نیست بلکه تهی بودن زمان بدون وجود توست... گاهی دلم برای بهاری تنگ می‌شود که تنها و تنها یکبار انتظارش را می‌کشیم. . .پنجره را که می‌گشایی بوی بهار و تازگی از هر گوشه‌ای از ایران به مشام می‌رسد؛ از گنبد سلطانیه، باغ ارم شیراز، آبشار مارگون، قلعه آوارسین، آبشارهای اطراف رامسر، قلعه رودخان، فومن، قلعه فلک الافلاک خرم آباد، گرفته تا نقش رستم مرودشت، غار کتله‌خور استان زنجان، آرامگاه شیخ زاهد گیلانی لاهیجان، باغ فردوس، قلعه توت ایلام و ....
در سرزمین من خورشیدی نور می‌دهد که صاحبانش با عشق و عرفان آشنایند، اینجا نوروز با رنگی به زیبایی خورشید تجلی دارد. این جا هرسال، نوروز با ندای مردی آسمانی از مشهد آغاز می‌شود با کلام بهاری بزرگ‌مردی که تبارش به نور می‌رسد و شجره نامه‌اش به آل‌الله.

سفره هفت سین هر خانه با هنری دو چندان از زمان‌های دور گره خورده است، صفای سبزه تا صداقت آب، صدای نرمش سنجد تا شیرینی سمنو....
امروز زهدان عالم در گرو یا مقلب القلوب‌هاست، امروز برگی دیگر رقم خواهد خورد امروز با مدبر الیل گفتن‌ها تمنای توجهی دوچندان را ازلبان بندگی ادا می‌کنیم تا شاید محول الحول و الاحوال تدبیر دیگری را به سبب رحمانیت خود برای همیشه روزگار رقم زند.