رهبر معظم انقلاب در فروردین ???? در جمع شعرای مشهد بیاناتی را در باره شعرو ادبیات مطرح کردند.
ایشان در بخشی از بیانات خود فرمودند:
در سابق، اگر کسى در محیطهاى ادبى، شعرى مىخواند که بههرحال مورد تأیید نبود، بهطور طبیعى آن را طرد مىکردند. البته نمىخواهم بگویم که در سابق هرچه شعر بود، خوب بود. نه، در سابق هم شعر چرند و شاعر بىربط زیاد داشتیم؛ کم هم نبودند، فراوان بودند و خیلى از آنها هم در حال حاضر هستند.
این، هیچ به معناى آن نیست که بخواهم بگویم در آنوقت از جهتى بهتر بود؛ اما این بود که در آنوقت شعراى جوان، با اساتید خودشان همسو بودند. الان بسیارى از شعراى جوان، با اساتید شعر همسو نیستند؛ پس، راه استفادهى از آنها بسته است.
مثلاً همین اخوان (امید)، درست است که شعر کلاسیکش واقعاً شعر بسیار متوسطى است - هرچند خودش خیال مىکند که شعر کلاسیکش خیلى خوب است - اما شعر نوى او خوب است و وى جزو اکابر این فن مىباشد. با این حال، شماها نمىتوانید از او استفاده کنید؛ نمىتوانید بروید با او بنشینید؛ چون او اصلاً شماها را نفى مىکند؛ شماها هم او را بکلى از رگ و ریشه نفى مىکنید. مىبینید که این راه بسته است. این است که الان چون آن راه وجود ندارد، شما در میان خودتان باید مسألهى نقادى و صرافى و تصحیح شعر را جدى بگیرید و نگذارید که خداى نکرده کسى با تصور شعر گفتن، همینطور مدتى رشد کند و گروهى هم با او رشد نمایند. این را خیلى دقت کنید.
)
)
