اظهارات از سر انفعال و فریبکاری خاتمی همچنان با واکنش های «اعتراض آمیز» یا «توجیه گرانه» محافل گوناگون ضدانقلاب مواجه است. خاتمی به طور مبهم خواستار بخشش طرفین فتنه سبز شده بود!اظهارات از سر انفعال و فریبکاری خاتمی همچنان با واکنش های «اعتراض آمیز» یا «توجیه گرانه» محافل گوناگون ضدانقلاب مواجه است. خاتمی به طور مبهم خواستار بخشش طرفین فتنه سبز شده بود!
این سخنان در میان محافل اصولگرا حمل بر فرار به جلو و شانه خالی کردن از خیانت های موسوی و کروبی و سایر عناصر افراطی مدعی اصلاحات شد. در این میان محافل ضدانقلاب تحلیل های جالب توجهی ارائه کرده اند.
سایت روزنت در مطلبی به قلم یکی از همکاران فراری نشریات زنجیره ای (محمدرضا-ی) نوشت: خاتمی هیچ نسخه جدیدی بر زبان نرانده که شایسته واکنش های این چنینی باشد. خاتمی همین است. مردی که به تعبیر سعید حجاریان، مرد سیاست نیست. جای خالی موسوی این روزها بسیار به چشم می آید. شورایی که مدعی راهبری جنبش در غیاب موسوی بود، به یک دنباله روی بی عمل و بی اثر شبکه های اجتماعی [مجازی] تبدیل شده و سیّدخندان هم زمین تا آسمان با موسوی تفاوت دارد.
برخی کاربران شبکه بالاترین هم نوشته اند: -آقای خاتمی! احساس می کنید خیلی زرنگ تشریف دارید یا باهوش؟؟؟ شما سوپاپ اطمینان رژیم شده اید. وقتی به خودم نگاه می کنم که با چه امید و آرزوهایی با دوستانم به شما رأی دادم، واقعاً متأسف می شوم. این همه نیرنگ بس است. دیگر نوبرش را آورده ای-بعضی سیاستمدارها نقش ترمزدستی را بازی می کنند مثل خاتمی. همیشه اندر خم یک کوچه است در حالی که خیلی ها هفت شهر سیاست را گشته اند. او می گوید من تدارکاتچی بودم. او توهم گاندی بودن را هم دارد. 3 ماه از حبس خانگی موسوی و کروبی می گذرد، در طول این مدت چند بار ایشان برای حصر آن ها موضعگیری کرده است؟ چندبار نام آن ها را بر زبان آورده است؟ او تنها یار مثلث سبز است که آزادانه می تواند فعالیت کند اما دریغ. وقتی که باید فریاد بزند ساکت نگاه می کند و وقتی که باید به پیش براند و در محکومیت حصر یاران سبزش بیانیه بدهد، دم از سازش و آشتی می زند. او همان است که در 8 سال دولت اصلاحات بود.
- جناب خاتمی بالاخره از خواب بیدار شد تا خون ما را مباح اعلام کند. او به جای راهکاری برای آزادی دوستان، بیشتر عافیت اندیشی می کند تا مبادا روزی را در اتاق کناری دوستانش بگذارند. خرج که از کیسه مهمان بود، خاتمی گشتن چه آسان بود. مطمئناً او را وادار خواهند کرد تا توبه نامه صریح بنویسد و راه خود را به کلی جدا کند.
اما سایت نیمه تعطیل جرس درباره سخنان خاتمی موضعی توجیه گرانه در پیش گرفت. جرس اگرچه در مقاله ای به تخطئه مهاجرانی پرداخت و نوشت «گهگاه برخی سخنان تعجب آور است. مانند سخنان چندی پیش مهاجرانی یا سخنان اخیر خاتمی» اما در مطلبی توجیه گرانه به قلم مرتضی کاظمیان (از عناصر فراری) تصریح کرد: شاکیان سخنان خاتمی به جای خاتمی که بس کمیاب است چه افرادی را برای تعامل با صاحبان قدرت در جمهوری اسلامی به مثابه اسکان در اختیار دارند؟
ارگان حلقه از هم پاشیده لندن در تحلیل دیگری که لحنی توجیه گرانه دارد، می نویسد: باید توجه داشت که ما یگانه تصمیم گیر و کنشگر صحنه سیاست ایران نیستیم. اگر رفتار ما یکطرفه باشد، مصداق شعارزدگی مفرط و درگیری در فضای فانتزی خواهد بود و راه به جایی نخواهیم برد. خاتمی با نگاهی معقولانه می کوشد تا اولین گام را برای تغییر فضای انسداد موجود بردارد.
مسیح علی نژاد نیز در این پایگاه اینترنتی نوشته است: چه خوشمان بیاید یا نیاید، پس از دستگیری موسوی و کروبی، تقریباً هرگونه کنش و خیزش و حرکت از سوی سبزها متوقف شده است. بی شک میز مذاکره و سیاست ورزی از ملزومات سیاست ورزی است. شرایطی که مخالفان در آن به سر می برند، فقط نشانگر ضعف یک جریان حذف شده به لحاظ موقعیت سیاسی است. از سوی دیگر طرح مسائلی از سوی خاتمی به جای آن که مورد استقبال قرار گیرد، مورد اما و اگر واقع شد و مخالفان را چندپاره کرد... اما به دلایل تجربی و عملگرایی، سیاستی ناموفق بود و حاکمیت نشان داد ذره ای بنای عقب نشینی ندارد.
وی افزود: به نظر می رسد می شد با حضور در بطن نظام سیاسی، مقابل بسته شدن کامل درهای تغییر ایستاد ولی اینک عرصه ای برای حضور نمانده است و بیرون از چهارچوب قدرت وقتی هیچ حزب و نهاد و تشکل مدنی هم فرصت کنش و حرکت سیاسی نمی یابد، باید مراقب بود سرمایه مخالفان به این سادگی ها به فنا نرود.
اما در این میان توجیهات بابک داد، کاتب فراری خاتمی، برای دفاع از وی جالب توجه است. او در وبلاگ خود می نویسد: «چرا مراقب جنگ روانی رسانه های حکومت نیستیم؟ چرا بازی می خوریم و حرف های «کیهان» چرا باید از گلوی من و شما بیرون بیاید؟ کیهان امروز خطاب به خاتمی نوشته «به توبه خائن اعتمادی نداریم»! آیا باید ما هم خاتمی را خائن بنامیم؟ و مگر ما با میرحسین موسوی هم همین کار را نکردیم؟ مگر با مهدی کروبی جفا نکردیم، در حالی که هزار بار شجاعتر از بقیه بود؟ چرا کاری می کنیم که دیگر هیچکس «جرأت» نکند وارد عرصه شود و حرفی بزند؟... پشت اسم و عکس فیس بوک پنهان می شویم و عالم و آدم را به چهار میخ می کشیم اما خودمان اهل هزینه دادن نیستیم. و اهل رسیدگی به مشکلات آنهایی که هزینه داده اند هم نیستیم. در شب اعدام چند نفر چقدر در این فیس بوک فراخوان آمد که مقابل اوین تجمع کنیم؟ چند نفر رفتیم؟ خب اگر ما اهل انقلاب یا عمل کردن نیستیم، بگذاریم کسانی با روشهای خودشان در فضای سیاسی کارشان را بکنند. چقدر گفتند موسوی دستگیر بشه، ایران قیامت میشه؟ کجایند؟ چندتایمان پا شدیم [طرف خود در خارج کشور است!] برویم از شیخ دفاع کنیم؟ ما مردن را خوب می دانیم اما فقط برای همسایه!