امروز 22 خرداد 90، دو سال می گذرد از روزها و شبهای انتخابات 88
روزها و شبهایی که یادآورد شور در کنار شعور ملت ایران بود
فضای باز تبلیغات قبل از انتخابات بار دیگر ثابت کرد ایران مهد دموکراسی است و دموکراسی را در عمل بیشتر ثابت کرده است تا در حرف و شعار!فضای باز سیاسی قبل از انتخابات به جهانیان ثابت کرد، جمهوری اسلامی پیشرو ترین کشور در میان مدعیان حقوق بشر است!
رقص و پایکوبی در شبهای انتخابات 88 بیانگر ازادی بیان در جمهوری اسلامی است. در جمهوری اسلامی هر کس آزاد است عقیده و نظر خود را بیان کند.
اما این آزادی ها باید در چهارچوب بین المللی تعریف آزادی بگنجد.
آزادی تا زمانی خوب است که آزادی دیگران را محدود نکند
این آزادی تا قبل از انتخابات با وجود تمام درگیری ها خوب بود و قابل کنترل اما بعد از انتخابات تبلیغات تبدیل به اغتشاشات شد
عده ای سودجوی خارج نشین با تحریک جوانانی که فریب وعده های پوچ و تو خالی شان را خورده بودند دست به اغتشاش زدند.
به گمان باطل خود می خواستند انقلاب سطل آشغالی راه بیاندازند.
تظاهرات سکوت راه انداختند با شعار "مرگ بر اصل ولایت فقیه"
آتش زدن بانک و مزاحمت برای نوامیس مردم ممطئنا کار طرفداران واقعی میرحسین موسوی نبود
ما هنوز هم به حامیان موسوی احترام می گذاریم؛ به حامیان واقعی او!
به کسانی که به عملکرد احمدی نژاد انتقاد داشتند و احساس می کردند موسوی می تواند بهتر عمل کند.
به کسانی که مچ بند سبز بستند و مثل مرد بروی برگه انتخاباتی شان نوشتند موسوی!
اما بعد از انتخابات دیدن دست های پشت پرده را و شناختند دشمنان واقعی را!
خیلی از افرادی که در اغتشاشات شعار بر سرنگونی نظام جمهوری اسلامی داده می دادند شاید حتی یک بار هم در انتخابات شرکت نکرده بودند
آنها فقط سرنگونی نظام اسلامی را می خواستند
آنان آزادی نمی خواستند! بی بند و باری می خواستند...
که نظام اسلامی زیر بار بی بند و باری نخواهد رفت
امروز ما دستان هواداران واقعی موسوی را می بوسیم و با کمال احترام به آنها می گوییم همان قدر که امروز ما مخالفان موسوی در این نظام سهم داریم شما هم سهم دارید
ما و شما دست در دستان هم در خرداد 88 با حماسه 40 میلیونی آفریدیم
همه ما 40 میلیون نفر مشتی شدیم بر دهان استکبار که بداند ملت ایران به این راحتی ها دست از ارمغان خمینی کبیر بر نخواهد داشت!
-----
منبع: وبلاگ همسنگریها