یک فعال سیاسی با بر شمردن ابعاد مختلف عدالت اجتماعی در دولت هاشمی رفسنجانی، گفت: ایجاد یک تفکر انحرافی در عرصه های سیاسی و اقتصادی به نوع بینش هاشمی و مدیران او بر می گردد.

به گزارش رجانیوز، فاطمه رجبی در گفتگو با خبرنگار سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به بحث عدالت اجتماعی در دوران هاشمی رفسنجانی گفت: در دوران هاشمی رفسنجانی تنها شخص هاشمی فکر یا برنامه ای را ارایه می داد و دیگران ناچار به اجرای آن بودند.

* خطبه های هاشمی ? سال اول دولتش درباره عدالت اجتماعی یک جریان سازی فکری انحرافی بود

رجبی تاکید کرد: بحث عدالت اجتماعی که در چهار سال نخست دولت هاشمی مطرح می شد به عقیده بسیاری از کارشناسان سیاسی و اقتصادی، یک جریان سازی فکری انحرافی و در واقع طرح اندیشه اسلام التقاطی بود.

وی افزود: اسلام التقاطی خلاف اسلامی بود که امام (ره) بر پایه کتاب، سنت، شریعت و تشیع راستین مطرح می کردند و آن چیزی که در دولت میر حسین موسوی و بعد از آن در دولت هاشمی اجرا شد منطبق بر اندیشه اسلام التقاطی بود.

رجبی تصریح کرد: عدالت اجتماعی از دیدگاه هاشمی رفسنجانی در اقتصاد منهای دین خلاصه می شود که در واقع همان اقتصاد لیبرالی و اقتصاد سرمایه داری است.

وی با بیان اینکه نتیجه عدالت اجتماعی مورد نظر هاشمی به وجودآمدن یک اکثریت فقیر و یک اقلیت غنی در جامعه است خاطر نشان کرد: به دنبال اجرای طرح های مورد نظر هاشمی، فساد اقتصادی گسترده ای در حاکمیت ایجاد شد که در ادامه به لایه های اجتماعی نیز سرایت کرد اما نکته مهمتر تبعیض های گسترده ای بود که به صورت ایجاد طبقه آقازاده ها، اشراف و رانت خواران متبلور شد.

رجبی گفت: نتیجه نهایی این امر، انحراف و تباهی مبانی و اصول و ارزش های اسلامی و انقلابی در حاکمیت بود که در ابعاد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شاهد آن هستیم.

وی اظهار داشت: هاشمی برای بسط حاکمیت و تئوری خود حتی امیرالمومنین (ع) را به عنوان ثروت اندوز کلان معرفی کرد.

وی خاطر نشان کرد: اسلام التقاطی نه تنها هیچ نتیجه مثبتی برای مردم به همراه نداشت بلکه باعث شد فقر و فساد و تبعیض آنچنان بر فضای کشور حاکم شود که حتی در هشت سال دولت اصلاحات نیز این مشکل پابرجا بماند.

* موسوی به جای هماهنگی با امام و رئیس جمهور، کارهایش را با هاشمی هماهنگ می کرد

وی با اشاره به پیروی دولت میر حسین موسوی از نظریات هاشمی عنوان کرد: در خاطرات خود هاشمی نیز به وضوح مشخص است که موسوی نه با رئیس جمهور و نه با امام (ره) بلکه با هاشمی که در آن زمان ریاست مجلس را بر عهده داشت هماهنگ بوده و در برنامه ریزی ها تصمیم سازی ها و حتی عزل و نصب ها از هاشمی تبعیت می کرده است.

رحیمی تصریح کرد: اسلام التقاطی که در دولت میرحسین در عرصه های اقتصاد، فرهنگی و سیاست مطرح می شد متاثر از نوع رویکردها و گرایشات هاشمی بوده است.

وی ادامه داد: اقتصاد بسته دولت میر حسین در دولت هاشمی به یکباره به یک اقتصاد باز لیبرالی مبدل شد و بهانه اجرایی این امر نیز مسائلی از قبیل بازسازی مناطق جنگی و کارهای بر زمین مانده است.

* ایجاد تفکر انحرافی به بینش هاشمی و مدیرانش بر می گردد

رجبی تاکید کرد: ایجاد یک تفکر انحرافی در عرصه های سیاسی و اقتصادی به نوع بینش هاشمی و مدیران او بر می گردد که معتقد بودند عدالت باید به صورت ایجاد طبقه های اجتماعی مثل طبقه سرمایه دار و طبقه فقیر در جامعه ایجاد شود.

وی گفت: برنامه های فکری هاشمی برای کشور داری متاثر از مدل توسعه غربی و اروپایی است.

رجبی افزود: تمام اختلاف امام (ره) با شاه این به این علت بود که شاه قصد داشت الگوی منحط غرب را جایگزین الگوی اسلامی ما کند و متاسفانه هاشمی نیز از همان الگوی اشتباه بهره برد.

وی تصریح کرد: هاشمی با به کار گیری یک جریان فکری طرز تفکری اشرافی را در خانواده خود و مدیران تحت امرش حاکم کرد که نتیجه این امر حاکمیت اشراف، ثروت اندوزان و مفسدان بر کشور بود.

رجبی با استناد به اخبار موثق و اسناد تایید شده درباره طرز تفکر اشرافی هاشمی تصریح کرد: من در تمام مقالات خود علیرغم استفاده از لحن صریح در نقد سیاست های هاشمی هرگز به استفاده از اخبار پنهان و شایعات رو نیاورده ام و تنها موارد مشخصی را که رسانه ای شده و به اثبات رسیده اند مطرح کرده ام.

وی افزود: از جمله این مسائل می توان به تخلف بارز مهدی هاشمی در قضیه کرسنت و همچنین حضور خانواده هاشمی در جمع فتنه گران برانداز نظام اشاره کرد.