پخش برنامه ای طولانی علیه رهبر معظم انقلاب توسط تلویزیون دولتی انگلیس با واکنش های مختلف در محافل ضدانقلاب مواجه شد. 
شبکه بی بی سی در این برنامه سعی کرد به عقده گشایی علیه انقلاب اسلامی به نیابت از سران انگلیس و آمریکا و رژیم صهیونیستی بپردازد.
با وجود کینه توزی بی سابقه تهیه کنندگان شبکه وابسته به سرویس جاسوسی و وزارت خارجه انگلیس که در جای جای برنامه تهیه شده موج می زند اما اذعان به برخی حقایق باعث خشم محافل ضدانقلاب شده است از جمله آنجا که می گوید «آنچه آیت الله خامنه ای را از بسیاری از رهبران و حاکمان تاریخ ایران ممتاز می کند، نگاه منطقی و عملگرایانه او به سیاست است. او برخلاف بسیاری از حاکمان، مرد عکس العمل های آنی نیست. موارد معدودی گزارش شده [؟!] که کنترل خود را از دست داده و تصمیمی گرفته باشد که با دوراندیشی سیاسی وی ناسازگار است. زندگی سیاسی [آیت الله] خامنه ای نشان می دهد او هیچ وقت شتابی برای قدرت گرفتن نداشته است اما به خاطر پرهیز از تندروی، هیچ گاه هم مجبور نشده از نردبان قدرت [اقتدار] پایین بیاید. مرز دوست و دشمن برای او مرز روشنی است و او در برخورد با مخالفان [دشمنان] غالبا برخورد قهرآمیزی دارد اما زمان زیادی لازم است تا دشمنی کسی برای او به اثبات برسد... شیوه مدیریتی [آیت الله] خامنه ای در مقابله با بحران های سیاسی شیوه ای دوسویه است. او ابزار همدلی و سرکوب را که در ادبیات سیاسی شیعه به جاذبه و دافعه حاکم مشهور است، به طور همزمان و هماهنگ به کار می گیرد... همسر وی در هیچ مراسم رسمی حاضر نمی شود و تاکنون حتی تصویری از او منتشر نشده است. چهره همسر او آن قدر ناشناخته است که حتی در زمان بستری شدن یک هفته ای در بیمارستان قلب، پرستاران و دکترها نمی دانستند او همسر رهبر ایران است. آیت الله خامنه ای برخلاف بسیاری از سیاستمداران ایران، پسرانش را از فعالیت های اقتصادی یا داشتن مناصب حکومتی منع کرده است.»
بی بی سی در عین حال در این برنامه به انواع عقده گشایی ها روی آورد تا شاید بخشی از داغ هایی که استعمارگران نوین از رهبری هوشمندانه حضرت آیت الله خامنه ای به ویژه طی چند سال اخیر در منطقه خاورمیانه دیده اند، تشفی پیدا کند.
به دنبال پخش برنامه بی بی سی، برخی عناصر ضدانقلاب و فعالان رسانه ای آنها از فحاشی های بی بی سی استقبال کردند اما در عین حال اعترافات این شبکه باعث شد تا شبکه بالاترین در تحلیلی بنویسد: این فیلم برای نشان دادن نقاط ضعف رژیم ساخته شده اما در عمل به نمایش قدرت رژیم و رهبری منجر شده است. با دیدن فیلم ما این گونه می فهمیم که رهبری در ایران بسیار قدرتمند و هوشمند است و نظام زیرساخت های بسیار اساسی دارد که به سادگی قابل درهم شکستن نیست. در نهایت هم تاکید می شود که رهبری تا پای جان ایستادگی می کند و تنها خود را در برابر خدا پاسخگو می داند. در واقع او به عنوان قهرمان دیده می شود.
یکی دیگر از کاربران بالاترین نیز در این باره تصریح کرد: 60 دقیقه برنامه بی بی سی، حتی 60 ثانیه هم حرف جدید نداشت. شاید هم جمهوری اسلامی خودش پارازیت انداخته تا بینندگان را برای دیدن برنامه مذکور کنجکاوتر و مشتاق تر کند(!)
در همین حال مهدی جامی از همکاران قدیمی شبکه بی بی سی، در وبلاگ خود نوشت: بخش اعظم اطلاعات برنامه بی بی سی، مفید فایده نبود و نکته تازه ای را روشن نمی کرد. ما در این برنامه نه تحقیق و نه منبع تازه ای نمی بینیم. بنابراین هیچ مزیتی ندارد. در عین حال به نظرم بی بی سی فارسی در این گزارش از آن بی طرفی خاص خود خارج می شود و می تواند بازتاب مرحله تازه ای از سیاست گذاری بریتانیایی برای مقابله آشکار با رهبری جمهوری اسلامی باشد. اما از نظر حرفه ای این کار، امتیازی برای شبکه بی بی سی به همراه نمی آورد.
داریوش سجادی نیز در وبلاگ خود خاطرنشان کرده است: بی بی سی فارسی پس از گذشت 3 سال از فعالیتش حتی نتوانسته یک مستند قابل اعتنا به مخاطب عرضه کند. برنامه اخیر هم یک شلختگی بصری با «کات و پیست» ناشیانه بود. به قول انگلیسی ها وقتی یک اسکاتلندی دگمه ای پیدا می کند آن را به خیاط می دهد تا برایش کت و شلوار بدوزد!
وی اضافه می کند: در برنامه بی بی سی گفته می شود که آیت الله خامنه ای به جای پاسخگویی به تاریخ، خود را پاسخگو به خدا می داند. ظاهرا تهیه کننده ناشی متوجه نیست که پاسخگویی به خداوند از مسلمات اسلام است و تعلقی به آیت الله خامنه ای ندارد... تهیه کننده ناشی از همان آغاز بی پروایی و بی اخلاقی را به وضوح نشان می دهد و به صورتی کاملا غیرحرفه ای، بی اخلاقی خود را به پیشانی مخاطب می کوبد.
سجادی نوشت: طبیعتا پخش این برنامه مغرضانه و غیرحرفه ای جمیع کارکنان ایرانی بی بی سی را شریک جرم خواهد کرد و همین امر، این حق را برای آنها ایجاد خواهد کرد تا تهیه کنندگان آن را شماتت کنند که چرا هزینه عمل خود را چنین نسنجیده و نابلدانه به حساب همه پرسنل نوشته اند؟