NTENT="IR" />
کلارآباد دات کام |
اما پدر برای تامین هزینه های برگزاری جشن عروسی در تهران پول کافی نداشته است. نتیجه آنکه پسر وزیر نیز مثل بسیاری دیگر از جوانان امروزی دست به دامان اخذ وام قرض الحسنه از بانک می شود. مراسم عروسی را هم به کرمان منتقل می کنند تا در هزینه های اجرایی آن، بیشترین صرفه جویی صورت گیرد. این روزها اخبار مختلفی درباره اختلاس بزرگ و یا اشرافیگری برخی مسئولان، افکار عمومی را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. اما نباید از یاد ببریم که قاطبه مدیران و مسئولان در رده های مختلف کشور، جزو پاکدست ترین و متعهدترین امانت داران بیت المال بوده و حاضر نیستند برای رضای این و آن و یا تجمل گرایی، دین خود را به دنیا بفروشند. مجید نامجو وزیر نیرو، از جمله این مدیران است؛ وزیری که اتفاقا این روزها بحث استیضاحش توسط برخی نمایندگان مجلس مطرح است.
نامجو از سال ها قبل در رده های بالای مدیریتی بوده و به اقتضای مشاغلی که داشته به منابع مالی دولتی و عمومی دسترسی آسان داشته است. اما با وجود سال ها حضورش در پروژه های بزرگ قرارگاه خاتم، عضویت در شورای شهر کرمان، مدیریت شرکت آبفای کشور و تصدی وزارت نیرو، کوچکترین نشانی از اشرافیگری و مال اندوزی در زندگی شخصی او دیده نمی شود.
نامجو که به همراه خانواده اش در یکی از خانه های سازمانی وزارت نیرو در شهرک اکباتان زندگی می کند، چندی پیش با مشکلی جدی مواجه شده بود. گویا یکی از فرزندانش می خواسته سروسامانی به زندگی اش داده و ازدواج کند. اما پدر برای تامین هزینه های برگزاری جشن عروسی در تهران پول کافی نداشته است. نتیجه آنکه پسر وزیر نیز مثل بسیاری دیگر از جوانان امروزی دست به دامان اخذ وام قرض الحسنه از بانک می شود. مراسم عروسی را هم به کرمان منتقل می کنند تا در هزینه های اجرایی آن، بیشترین صرفه جویی صورت گیرد.
ضرورت ساده زیستی رهبران جامعه گرچه ساده زیستی برای آحاد جامعه، یک ارزش محسوب می شود، اما برای پیشوایان و مدیران جامعه، یک ضرورت است. امام علی (ع) می فرماید :«ان الله تعالی فرض علی ائمه العدل ان یقدرو ا انفسهم بضعفه الناس کیلا یتبیغ بالفقیر فقره ؛ خدای متعال بر پیشوایان دادگر واجب کرده است که خود را با مردم ناتوان برابر قرار دهند تا رنج فقر، مستمندی را نارحت نکند» . آن حضرت در جایی دیگر می فرماید :خداوند مرا پیشوای خلقش قرار داده و بر من واجب کرده است که در باره ی خودم و خوراک و پوشاکم مانند مردمان ناتوان عمل کنم تا این که فقیر به سیره ی فقیرانه ی من تأسی کند و ثروت مند به وسیله ثروتش سرکشی و طغیان نکند.» ساده زیستی رهبران و زمام داران، دو نتیجه مثبت و رعایت نکردن آن، دو خطر بزرگ در پی دارد. تحمل فقر و عدم طغیان ثروت مندان، دو پی آمد مثبت ساده زیستی، و عدم صبر و تحمل محرومان و گستاخی ثرو ت مندان، دو خطر تجمل گرایی رهبران است. در همین زمینه نوشته اند: وقتی به امام علی (ع)خبر می رسد که کارگزار او «عثمان بن حنیف» در بصره به مهمانی یکی از ثروت مندان آن شهر رفته که در آن مهمانی، غذاهای رنگارنگ تدارک دیده شده و جای فقرا خالی بوده است، او را سخت سرزنش کرده و به وی گوشزد می کند که گمان نمی کردم تو مهمانی مردمی را بپذیری که نیازمندانشان به جفا رانده شده اند. امام خمینی (ره) همواره بر ساده زیستی مسئولان و کارگزاران و روحانیان تأکید می نمودند وآنان را از تجمل گرایی برحذر می داشتند. ایشان در این باره می فرماید : «من متواضعانه و به عنوان یک پدر پیر ازهمه ی فرزندان و عزیزان روحانی خود می خواهم که در زمانی که خداوند بر علما و روحانیون منت نهاده است و اداره ی کشور بزرگ و تبلیغ رسالت انبیا را به آنان محول فرموده است، از زی روحانی خود خارج نشوند و از گرایش به تجملات و زرق و برق دنیا که دون شأن روحانیت و اعتبار نظام جمهوری اسلامی ایران است، پرهیزکنند وبر حذر باشند که هیچ آفت و خطری برای روحانیت و برای دنیا و آخرت آنان، بالاتر از توجه به رفاه و حرکت در مسیر دنیا نیست. » با نگاهی گذرا به زندگی سراسر ساده و بی آلایش امام خمینی (ره) چه در دوران جوانی و چه در اوج مبارزه و تبعید و چه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، می توان به بعد ساده زیستی آن پیر مراد و عارف وارسته پی برد. این امر چنان مشهود بود که «مایک والاس»، گزارش گر تلویزیونی آمریکا بعد از ملاقات و مصاحبه با وی چنین اظهار می دارد :«باید بگویم زندگی بسیار ساده که رهبر انقلاب اسلامی برای خود فراهم کرده بود، او را از همه ی رهبران دیگر دنیا متمایز می کرد. » زمینه های ساده زیستی نهادینه شدن ساده زیستی در جامعه به عنوان یکی از ارزش های اخلاقی، نیاز به فراهم شدن بستر و زمینه مناسب دارد که مهم ترین آنها عبارت اند از : 1ـ ساده زیستی مسئولان جامعه :یکی از عواملی که در ساده زیستی مردم مؤثر است، بی پیرایه بودن زندگی رهبران و کارگزاران و الگو های جامعه است. مدل برداری از زندگی کسانی که نقش هدایت و راهنمایی را بر دوش دارند و الگوگیری از آنان، موضوعی است که در آموزه های دینی و روان شناسی مورد توجه قرار گرفته است. از امام علی (ع) نقل شده است که فرمودند : مردم به حاکمان خود شبیه ترند تا به پدرانشان. آن حضرت با مطرح کردن روش زندگی پیامبر (ص) به عنوان برجسته ترین الگوی تربیتی، مردم را به ساده زیستی دعوت کرده و فرمودند : برای تو کافی است که راه و رسم زندگی پیامبر اسلام (ص) را الگو قرار دهی. آن حضرت در جایی دیگر زندگی خود را که نمونه ی عالی بی رغبتی به دنیا و ساده زیستی است، به عنوان الگو معرفی می کند و می فرماید : بدانید که هر پیروی را امامی است که او را الگوی خود می شناسد و از نور دانشش روشنی می گیرد، بدانید که امام شما از دنیای خود به دو پاره تن پوش و از خوردنی هایش به دو قرص نان بسنده کرده است. 2ـ دنیاشناسی : ساده زیستی با نحوه ی نگرش انسان به دنیا ارتباطی مستقیم دارد. کسی که دنیا را همه چیز و منتهای آمال و آرزوهای خود می پندارد، نمی تواند ساده زیست باشد. در جهت اصلاح همین نگرش است که امام علی (ع) می فرماید : از فرزندان آخرت باشید، نه از فرزندان دنیا. 3ـ خودشناسی : یکی از روش هایی که در تقویت ارزش های اخلاقی به ویژه ساده زیستی مؤثر است، توجه دادن انسان به منزلت خویش است. کسی که بداند دنیا ابزاری بیش نیست، هرگز خود را به دنیای پست و زودگذر نمی فروشد و اسیر مظاهر دنیوی نمی شود. 4ـ فرهنگ سازی : فطرت انسان ها به سمت و سوی خوبی ها گرایش دارد، پس مهم آن است که ساده زیستی به عنوان یک ارزش معرفی گردد. دستگاه های تبلیغاتی به ویژه صدا و سیما با ساخت برنامه های گوناگون می توانند ساده زیستی را در جامعه به عنوان یک فرهنگ ترویج کنند و مردم را به تهاجم فرهنگی دشمن که در جهت دگرگونی ارزش ها قدم بر می دارد، متوجه سازند.
[ شنبه 90/7/30 ] [ 9:33 صبح ] [ م.ص ]
[ نظر ]
|
|