شش ماهی است که در خصوص پرچم کشورمان ایران تحقیق می کنم و آنچه در پی می آید گوشه کوچکی از نتایج درد آور است:
1.کمتر از 1درصد مردم کشورمان از مفهاهیم طرح پرچم کشورمان اطلاع دارند.
2.حتی نمیدانند چند الله اکبر دارد و چرا؟
3.هیچ قانون اجرایی و یا بخشنامه ای در ادارات برای تعویض به موقع و نصب و نگهداری پرچم وجود ندارد.
4.شهرداری ها از بنر پلاستیکی به جای پرچم های پارچه ای استفاده می کند در حالی که بر خلاف نص صریح قانون است چرا که باید پارچه تار و پودی و به صورت دو رو باشد.
5.آیا می دانید تمام پرچم های زینت دهنده مراسم استقبال از مقامات عالی کشورمان چینی است؟
6.آیا می دانید قاچاق پرچم از چین تولید کننده داخلی را فلج و صنعت نساجی را با رکود مواجه کرده است.
7.ای کاش اکنون که به 22بهمن نزدیک می شویم با اطلاع رسانی از این مشکلات پیشگیری کنیم. من تولید کننده پرچم کشورم هستم و با مدرک و دلیل نوشتار خود را ثابت میکنم. ای کاش نه به خاطر جلوگیری از ورشکستگی من و ما که برای احترام به نماد و عزت إیرانی در این باب توجهی میکردید.
پارچه های های آستر کُت را به نام پرچم به خورد مردم میدهند و حتی یک بند از استاندارد مربوطه را أجرا نمیکنند. این مظلومیت نیست؟ بله خود ظلم است. هویت هر ملتی در پرچم تداعی میکند پس به آن بی توجه نباشید.
)
)
