گ سعید لیلاز در گفت‌وگو با روزنامه مردم‌سالاری اظهار داشته است: «کاری که اکبر‌هاشمی رفسنجانی کرد و تورم را به 50 درصد رساند؛ دشمنی و ناسزاها را برخود خرید ولی کشور را در آن دوره نجات دادیم. بیشتر مردم هم متوجه نشدند که چه فداکاری در آن دوره انجام شد چون تورم 50 درصدی سال 74 و 35 درصدی سال 73 در واقع حکم عرضه ملی برای بازسازی اقتصاد ایران بعد از جنگ را داشت.» 
این اظهارنظر در حالی است که تورم 50 درصدی سال 74 نتیجه برنامه‌های شتابان دولت رفسنجانی در اصلاح قیمت ارز و برخی حامل‌های انرژی بود و پس از بروز ناآرامی‌های اجتماعی، دولت از آن برنامه‌های خود عقب نشست. 
لیلاز همچنین دیدگاه‌های اقتصاددانان لیبرال را که به «له شدن فقرا زیر چرخ‌های توسعه» موسوم شده را نیز تکرار کرده و گفته است: «مگر شما می‌توانید هم طبقات محروم را داشته باشید هم سرمایه‌گذاری کنید و هم اجازه ندهید آب در دل طبقات مرفه‌تان تکان بخورد؟» یا در جایی دیگر گفته است: «دولت آقای روحانی دولت تمام ملت ایران است و نه فقط دولت طبقات محروم.»
لیلاز در این گفتگوی مفصل، احساساتی هم شده و گفته است: «من نه آقای احمدی‌نژاد و نه حامیان او را که الان منتقد آقای روحانی شده‌اند هرگز نمی‌بخشم.» 
او دولت احمدی‌نژاد را یار دشمنان خوانده است: «من دولت قبلی را به کمک کردن به دشمنان ایران متهم می‌کنم و معتقدم در ایجاد تحریم‌ها و ایجاد مانع در پروژه هسته‌ای ایران، دولت قبلی نقش اصلی را داشته است.» 
لیلاز همچنین طوری سخن گفته که گویا از زمان پیروزی انقلاب اسلامی، کشور دچار پس‌رفت شده است: «ما باید بتوانیم به ازای توقف غنی‌سازی 20 درصد، به ازای تحویل دادن و تبدیل کردن ذخایر اورانیوم غنی شده کشور و به ازای اجازه بازدید از مراکز هسته‌ای کشورمان، به مرور زمان امتیازاتی از غرب بگیریم که ما را از لحاظ تحریمها، نه به سال 1384 بلکه به سال 1357 شمسی برگرداند. ما باید بتوانیم از نظر دسترسی بی‌واسطه و نامحدود به منابع مالی و منابع تکنولوژیکی جهان به سال 57 برگردیم و حذف و لغو تحریم‌ها به اندازه سال 84 اصلا فایده‌ای ندارد.» 
البته از حق نگذریم لیلاز در این گفتگو مواضع قابل تقدیری در لزوم توجه به اقتصاد داخلی به جای امید داشتن به رفع تحریم‌ها اتخاذ کرده است.
لیلاز در فتنه سال 88 برای مدتی دستگیر و زندانی شد.