به گزارش بی باک،‌ سایت تیتریک نوشت: آخرین بازمانده خاندان امیر کبیر، زهراسلطان شاهزاده عزت السلطنه دختر مظفرالدین شاه قاجار، واپسین روزهای زندگی یک قرنی خود را در یکی از آسایشگاه های استان البرز گذرانده و در روزهای آخر، تشخیص بسیاری از چیزها برایش دشوار بود.

با پیگیری زیاد به آخرین آسایشگاهی که نوه امیرکبیر در آن روزهای آخر زندگیش را میگذراند رسیدیم، جایی که بر خلاف تصورمان کورترین نقطه دریافت اطلاعات در مورد او بود.

« فقط میتوانیم بگوییم سه ماه است که فوت کرده، اطلاعات دیگری نمیتوانیم به شما بدهیم، چون وکیل وی مخالف سرسخت هرگونه درز اطلاعات است»

این جملات را مسئول آسایشگاه محل نگهداری وی به خبرنگار تیتریک گفت و تا همین مکان هم که رسیدیم، با تماس های مداومی بود که برقرار شد.

از این مکان به یک مکان دیگر و از آسایشگاهی به آسایشگاه دیگر پاس داده شدن ها به پایان رسید ولی دیگر دیر شده بود.

جالب توجه این بود که هیچ کدام از مسئولین روابط عمومی های ارگانهای مربوطه از وجود چنین شخصی در استان البرز و در کرج اطلاعی در دست نداشتند، چه رسد به اینکه توجهی خاص به وی شده باشد.

سکوت خبری در خصوص شخصیت و تاریخچه زندگی این فرد چنان حیرت انگیز و مرموز است و حتی اعلام خبر فوت وی که با حالتی عجیب و شبهه آمیز بیان میشود که ما را از این همه حفظ اسرار و خود داری به فکر میبرد.

تأسف آور تراز آن، این است که، موجودیت فردی، منتسب به یک شخصیت ملی با پیشینه ای تاریخی، چنان مغفول واقع میشود که سه ماه از فوت وی میگذرد و کسی خبردار نمیشود.

در آخرین گزارشی که چندین سال پیش از وی منتشر شد، آمده بود، وی به بیماری وسواس دچار است و تجربه آسایش زندگی گذشته اش، اکنون زندگی را در یک آسایشگاه برای وی سخت نموده است.

 همسر اول میرزا عبدالحسین فرمانفرما که یه قولی کارمند اداره بیمه بوده و سالهای پایان عمر را از حمایتهای این اداره بهره میگرفت، روزی موزیسین بود و به زندگی در کمال تشریفات، از هر نظر عادت داشته است و تجربیات تلخ زندگی در ناتوانی برایش قابل تحمل نبوده است.

میگویند : حتی مدتی در یکی از هتل های تهران زندگی می کرده تا با عادتهایش جور باشد ولی در نهایت تصمیم میگیرد به کرج آمده و روزهای پایانی عمرش را دراینجا سپری کند.

نه میتوان سرسختی وکیل وی را در خصوص بایکوت خبری درک کرد و نه بیخیالی مسئولین استانی و شهرستانی را برای ندیده گرفتن وجود او در شهر کرج.

البته زیاد هم جای تعجب ندارد، وقتی خانه امیر کبیر در روستای هزاوه اراک، با توجه به اینکه این روستا قطب گردشگری محسوب میشود، مورد بی توجهی قرار گرفته و در حال تخریب است، لابد دیگر وجهه مهم این شخصیت تاریخی از مد افتاده و فایده ای برای مسئولین امروزی ندارد و نباید از آنان انتظار داشت که برای نوه وی ارزشی بیشتر قائل باشند.

یادمان نرود

امیر کبیر یکی از شخصیتهای بزرگ تاریخ ایران است که شاید در رده اولین کسانی باشد که با استکبار و استعمار مخالفت نمود.

جوانان ما باید تاریخ شخصیت امیرکبیر را بسیار مطالعه کنند و آن را الگو قرار دهند چرا که استعمارگران تحمل شخصیت هایی چون امیر کبیر را نداشتند.

معرفی نوه وی به عنوان یکی و شاید هم تنها بازمانده این خاندان میتوانست برای استان البرز و کرج پیش زمینه شناخت و بررسی ابعاد چنین شخصیت مبارز و وطن دوستی باشد.

درپایان آخرین گزارشی که در مورد زهراسلطان شاهزاده عزت السلطنه دختر مظفرالدین شاه قاجار و نوه امیرکبیر منتشر شد آمده بود : قطعاً مفاخر بیشمار دیگری همچون قمرالملوک ها در جای جای این استان حضور دارند  این مفاخر و مشاهیر سرمایه های فرهنگی این کشور هستند که باید تا زمان زنده بودنشان به یادشان بود، به دیدارشان رفت و برایشان بزرگداشت گرفت.

قمر الملوک قاجار؛ نوه صدر اعظم ایران که اقدامات پدربزرگت امروز بر صفحه کتاب قطور تاریخ این کشور از دوران قاجار یادگار مانده؛ گرچه سن و سالی از تو رفته و همه چیز را به ظاهر فراموش کرده ای، اما یک تاریخ و یک نسل هستند که از اقدامات پدربزرگت به نیکی یاد می کنند.آری اقدامات مردان بزرگ تاریخ این کشورهیچ گاه از حافظه تاریخ این مرز و بوم پاک نخواهد شد.