امشب به آسمان نگاه کردم و ماه را در دستم گرفتم
میان دو انگشتم
کوچک بود
خیلی کوچک
نردبانی می باید.........تا ماه ،بزرگ شود
بزرگ.........اندازه خودش
چه قدرتی دارند فاصله ها
ماه، با آن عظمت
در میان انگشتانی نحیف !
و چشمانی متوهم
.
.
.
وای بر من !
چقدر از تو فاصله گرفته ام
چه دورم از تو
آنگاه که عظمتت را نادیده می گیرم......
میان دو انگشتم
کوچک بود
خیلی کوچک
نردبانی می باید.........تا ماه ،بزرگ شود
بزرگ.........اندازه خودش
چه قدرتی دارند فاصله ها
ماه، با آن عظمت
در میان انگشتانی نحیف !
و چشمانی متوهم
.
.
.
وای بر من !
چقدر از تو فاصله گرفته ام
چه دورم از تو
آنگاه که عظمتت را نادیده می گیرم......