تمام آحاد جامعه دینی نسبت به برکت سازی در زندگی، مسئول هستند. انسان مسلمان طبق آیین مسلمانی موظف است که یک انسان برکت محور باشد. اگر ما عرصه های برکت سوزی را در خانواده یا جامعه می بینیم همه در برابر آن مسئول هستیم. این طور نیست که فقط نان آور خانه مسئول باشد و اعضای دیگر خانواده مسئولیتی نسبت به برکت نداشته باشند. اعضای خانواده باید از ورود حرام به محیط خانواده جلوگیری کنند. در وصیت حضرت زهرا(س) داریم که من در تمام مدتی که در خانه ی علی بودم دروغی نگفتم ،خیانتی نکردم و حرام و حلالی انجام ندادم .بنای خانواده بر اساس بنیان صداقت و دروغ نگفتن است. وقتی دروغ در خانواده رواج پیدا کند و موضع گیری نسبت به آن نشود ، خانواده تبدیل به فرودگاه شیاطین می شود. در قرآن داریم که آیا به شما خبر بدهم که شیاطین بر قلب چه کسانی فرود می آیند ؟شیاطین بر قلوب کسانی که زیاد دروغ می گویند و گناه می کنند، فرود می آیند. وقتی شیاطین صحنه گردان این خانواده شدند حتما در اقتصاد خانواده هم دست اندازی می کنند. کسانی که می خواهند الهی زندگی کنند و سلوک رحمانی داشته باشند باید در خانواده صداقت داشته باشند. اگر ما فرزندان را بر اساس صداقت تربیت کردیم ، کسب و کار ما صداقت محور خواهد شد و در اینجا خدا می فرماید: این صداقت خیر و برکت می آورد و دروغ نکبت آور و شوم است و برکت را دور می کند. صداقت برکت ساز و دروغ برکت سوز است. پس خانواده در نهادینه کردن عوامل برکت ساز مسئولیت بزرگی دارد و باید آن عوامل را از خانواده دور کند. اعضای خانواده باید نسبت به درآمد خانواده تیزبین باشند و ببینند که آیا در این درآمد ،حق نیازمندان رعایت می شود و صدقه چقدر در خانواده جریان دارد. خداوند گسترش دهنده ی و سرچشمه ی برکات است و در درآمد ما حقی برای نیازمندان قرار داده است .نگاه غافلانه به صدقه این است که ما هر چه صدقه بدهیم از درآمد ما کم می شود. امام علی(ع) می فرماید: با دادن صدقه برکت الهی را نازل کنید. ما نباید بر سر نیازمندان منت بگذاریم زیرا آنها حقی در مال ما دارند و ما داریم با خدا معامله می کنیم .شیطان ما را وسوسه می کند که زکات و صدقه ندهیم و ما باید در خانواده اینها را تذکر بدهیم. روایت داریم که هیچ مالی از بین نمی رود اگر حقوق الهی آن پرداخت شده باشد. خمس و زکات بیمه ی اموال است ولی شیطان ما را وسوسه می کند که مالی را که با زحمت بدست آورده ایم به فرد دیگری ندهیم .ما از بیمه های انسانی استفاده می کنیم که در هنگام ضرر بخشی از آن توسط بیمه جبران شود. بیمه الهی، بلا و بن بست های اقتصادی را بر می دارد. این دو نوع بیمه خیلی با هم فرق می کنند. خانواده و اعضای آن باید دیدی نسبت به حرام و حلال داشته باشند. نکند که ما یک چیز حرام را حلال بپنداریم. مثلا شیطان به ما می گوید که ربا هم یک داد و ستد اقتصادی است، در اینجا خانواده باید یک تیز بینی اقتصادی داشته باشد که بداند چه چیزی ربا است و چه چیزی ربا نیست .امام صادق(ع) می فرماید: رباخوار از دنیا نخواهد رفت مگر اینکه به نوعی جنون مبتلا شود زیرا حقیقت ربا برهم زدن عقل و تعادل انسانی است .در قرآن داریم که رباخواران در حالتی وارد جهنم می شوند که گویی شیطان آنرا را مسخ کرده است و به جنون مبتلا شده اند. پیامبر می فرماید: در شب معراج دیدم که رباخواران شکم های بزرگی دارند که اینقدر این شکم بزرگ است که روی پاهای آنها افتاده است و به زمین کشیده می شود و آنها تعادل شان را از دست می دهند. ربا یعنی زیاد خواهی از حق و انصاف .ربا گیرندگان و ربا دهندگان هم در گناه ربا شریک است .ربا چرخه ی اقتصادی سالم را بهم می زند. روایت داریم که بزرگترین دشمنان یک مرد (رباخوار) در قیامت زن و فرزندانش هستند زیرا آنها می گویند که با آوردن لقمه ی حرام، راه شیطان را در زندگی آنها باز کردی .وظیفه ی مردم، مسئولان، مجریان، قانونگذاران و قوه قضائیه این است که در جامعه ی دینی کسی به سمت رباخواری پیش نرود. پس در مسئله ی ربا، کل جامعه مسئول است. قوانین بانکداری اسلامی ما اشکالی ندارد ولی ممکن است که در اجرا، مشکلاتی وجود دارد. سود بالایی که برای وام ها گرفته می شود تا چه حدی درست است ؟ این مسئولیت همه مردم و مسئولین است که ببینند که قوانین بانکداری اسلامی تا چه حد اجرا می شود. ربا اعلان جنگ با خداست. در قرآن داریم: اگر ربا ترک نشود بدانید که شما با خدا و رسولش اعلان جنگ کرده اید. عاقبت این اعلان جنگ ،بی برکتی است .